از تعویض روغن ترمز غافل نشویم

روغن ترمز
نکته اول اینکه ماهیت روغن ترمز از جنس روغن موتور و یا روغن هیدرولیک و غیره نبوده و ماهیتی سنتتیک از ترکیبات پلی گلیکول اتری دارد.
نکته بعدی اینکه روغنهای ترمز نسبت به رطوبت حساس بوده و با جذب رطوبت، خاصیت آنها پائین می‌آید و در نهایت خاصیت خود را از دست می‌دهند.
در صورت پایین بودن خاصیت روغن ترمز و تحت شرایط رانندگی پر ترمز، با داغ شدن بیش از حد دیسک ها، در نهایت روغن ترمز به جوش آمده و ترمز خالی می‌شود و هزاران خطرات ناگوار به وجود می‌آورد.
نقطه جوش معمول این روغن‌ها بیش از ۳۰۰ درجه سانتیگراد است. این روغن‌ها در ایران در دو استاندارد دات ۳ و دات ۴ ( زرد و آبی) تولید و مصرف می‌شوند.
 نکته بعدی اینکه توجه داشته باشید که روغن ترمز در مجاورت هوا بوده و به مرور رطوبت هوا وارد آن میشود. و این باعث پایین آمدن نقطه جوش آن می‌شود.
نكته مهم دیگر اين است كه روغن را بايد هم از نظر سطح و مقدار بازديد كنند و هم ميزان كاركرد و اینکه لزوماً سطح كافی نشان دهنده سلامت و بازدهی روغن نمی‌تواند باشد، یعنی خیلی از رانندگان به محض دیدن اینکه  مخزن روغن ترمز خودرویشان پر است، خیالشان راحت می‌شود، در صورتی که این کاملاً اشتباه است و در موارد بسیار زیادی خطر آفرین بوده است.
بارها و بارها ما در مورد تصادفاتی شنيده ايم كه دليل اصلی آنها مشكلات غير قابل توصيف ترمزی بوده است. هنگام بازدید ترمزها مشكل مكانيكی ظاهر نشده است، سطح مايع نرمال است، لنت ها طبق مشخصات كارخانه استاندارد هستند، سيستم هيدروليك به نظر خوب كار می‌كند و پدال هم به خوبی كار می‌كند. تا اينكه ترمزها در يك سانحه تصادف اولين عامل بروز مشكل تشخيص داده می‌شوند؛ چرا؟
زيرا چيزی دمای روغن ترمز را بالا برده و داغی بيش از حد باعث جوشيدن مايع شده است، و چون روغن ترمز هیچوقت تعویض نشده بوده است و قاعدتاً دچار فساد شده بوده؛ بعد از ترمز های مکرر در حین رانندگی و یا بالا بودن سهوی ترمز دستی؛ دیسک ها داغ شده‌اند و مایع روغن ترمز درجا به جوش آمده و ترمز ها خالی کرده‌اند.